Slevianie
Och! Ale żeś mnie przestraszył! Nie możesz raz podejść normalnie? Dobra, mniejsza… masz to? Jak to nie? A co mnie obchodzi, że miała młode?! Ja mam kupca dogadanego, mam swoje zobowiązania, a ty dałeś słowo! To znajdź jakąś bez młodych, byle szybko. Za miesiąc?! Dobra, tylko spokojnie, wdech, wydech, bo mnie zaraz szlag jasny trafi. Możesz mi powiedzieć co aż tak ważnego zamierzasz robić przez cały miesiąc czasu, zanim łaskawie weźmiesz się za obiecane polowanie? Jakie znowu barcie, jaki miód, co to ma w ogóle do rzeczy?! Ja przez te twoje barcie z torbami pójdę! Gdzie leziesz, stój! Gdzie… gdzie on zniknął? No i pięknie, już se zarobiłem. Ech, życie, prędzej tego sleva w krzakach znajdę niż mi się taka okazja powtórzy…
Cechy - kim jesteś?
Pomimo wielu legend i bajek opowiadanych o mieszkańcach sleviańskiej puszczy, nie różnią się oni bardzo od innych ludzi. Prawda, włosy rosną im nie tylko na głowie, ale również wzdłuż kręgosłupa, a slevianie z północy często nie strzygą ich wcale, przez co bywają nazywani “kudłatymi dzikusami”, lecz ogonów nie mają - ten mit wynika z mylenia ich z felisami. Taka pomyłka to gruby błąd, slevianie nie są aż tak zwierzęcy, a ich cechy można uznać za dość zbalansowane: nie są ani bardziej ani mniej krzepcy, mądrzy, czy charyzmatyczni niż przeciętni ludzie, a jedyne czym się wyróżniają, to dobra zwinność. W Slevii po prostu musisz spostrzec zagrożenie zanim ono spostrzeże ciebie i zdążyć na nie zareagować.
Łaski - co masz we krwi?
Żywia - bogini przyrody, manifestująca się wielką puszczą i jej dziećmi, którymi są rośliny, zwierzęta i sami slevianie - obdarza swój lud darami zwiększającymi szanse przeżycia w dziczy. Dlatego slevianie często dysponują dobrą odpornością na warunki pogodowe, czułym słuchem, umiejętnością odczytywania znaków pozostawionych przez innych myśliwych, czy wrodzonym talentem do strzelania z łuku. Dodatkowo nierzadko zdarza się, że między slevianinem a zwierzętami występuje naturalna więź, zwiększająca szansę na wykonanie polecenia - w przypadku zwierząt domowych, czy na uniknięcie konfliktu - w przypadku zwierząt dzikich.
Biegłości - co umiesz?
Jeśli wychowałeś się w puszczy, to nie potrzebujesz cywilizacji, żeby przeżyć. Slevianie są mistrzami sztuki przetrwania. Każdy z nich zna się na łowiectwie i tropieniu, potrafi rozpoznawać pożyteczne i niebezpieczne rośliny i umie się skradać. Trochę gorzej u nich z biegłościami przydatnymi w większych skupiskach ludzkich, choć i tu znani są sleviańscy zielarze, hodowcy czy wyprawiacze cenionych skór dzikich zwierząt. Jednak w tym pełnym niebezpieczeństw i konfliktów świecie najbardziej znaną umiejętnością slevian jest ich biegłość w posługiwaniu się łukiem, w czym nie mają sobie równych na całych Wyniesionych Ziemiach.
Wzrost: średnio 170 cm
Waga: średnio 70 kg
Wiek: próg dojrzałości: 15 lat / oczekiwana długość życia: 80 lat
Włosy: zależnie od wieku: blond-szatyn-brunet-siwe
Oczy: piwne, brązowe, niebieskie, szare, zielone
Cera: jasna
Znaki szczególne: sleviańska “grzywa” - owłosienie głowy nie kończy się na karku, ale ciągnie wąskim paskiem wzdłuż kręgosłupa na różną długość, dodatkowo z wiekiem włosy slevian zmieniają barwę
Język: sleviański
| Cechy |
Biegłości |
Łaski | |
| Kr: 3 Zw: 4 Ch: 3 Md: 3 Wo: 3 |
Walka łukiem Sztuka przetrwania Wiedza o roślinach Łowiectwo Tropienie Skradanie się Do wyboru jedno z:
|
2 2 1 1 1 1 1 |
Czuły słuch: +2 do testów słuchu Posłuch u zwierząt: +2 do testów interakcji ze zwierzętami Zahartowany: +2 do odporności na choroby, niepogodę, brak snu itp. Sprawność walki - celowanie z łuku: +5 do testu strzelania z łuku przy poświęceniu 1 rundy Sprawność - znaki sleviańskie: znajomość traperskich sygnałów i oznaczeń terenu, niewidocznych dla niewtajemniczonych |
Komentarze:
Wyniesione
Ziemie
RPG
Bo prawdziwa strona musi mieć pochodnie... i czaszki...
- z tradycji Pafhammera
Zaprojektowane i prowadzone przez piwnicznych amatorów!